Psikoloji Sözlüğü

Duygusal durumların, çevresel iç organlar ve istemli kaslar tarafından beyne gönderilen duyusal geribildirimden ziyade, alt beyin merkezlerinin (hipotalamus ve talamus) daha yüksek olanlar (korteks) üzerindeki etkisinden kaynaklandığı teorisi. Bu teoriye göre, talamus duygu deneyimini kontrol eder ve hipotalamus, her ikisi de aynı anda meydana gelen duygu ifadesini kontrol eder. Bard-Cannon teorisi olarak da adlandırılır; Cannon’ın teorisi; Cannon’ın hipotalamik teorisi; Cannon’un talamik teorisi. Ayrıca bkz. savaş ya da kaç tepkisi. [1920’lerde ve 1930’ların başında Walter B. Cannon ve ABD’li fizyolog Philip Bard (1898–1977) tarafından önerildi]