Psikoloji Sözlüğü

Mutlak etik, estetik veya epistemolojik değerlerin olduğunu kabul eden felsefi görüş. Olguların sabit bir gerçekliği olduğuna inanılır; bu nedenle, bir durumda doğru olarak kabul edilen şey, diğer tüm durumlarda da doğru kabul edilecektir. Örneğin, belirli bir eylem, sonucu ya da diğer herhangi bir bireysel veya öznel değerlendirmeye bakılmaksızın her zaman ahlaka aykırı olarak kabul edilecektir. Bu görüş, göreciliğin (relativism) (tamamen veya kısmen) reddedilmesine yol açar.