isim.
1. Mantıkta, bileşen terimlerinin anlamı nedeniyle her zaman ve zorunlu olarak doğru olan ve bu nedenle ya canlı ya da canlı değil gibi hiçbir önerme içeriği olmayan ifadelere verilen isim. Ayrıca bkz. dairesel akıl yürütme.
2. Genel kullanımda, bir fikrin farklı bir kelime, deyim veya cümle içinde gereksiz yere tekrarı, gerekli esas veya bireysel kişide olduğu gibi. — totolojik sıfat.
Psikoloji Sözlüğü 