1. Araştırma veya deneylerden elde edilen sonuçların daha geniş dünyadaki koşulları temsil etme derecesi. Örneğin, yalnızca üniversite öğrencileri arasında yapılan psikolojik araştırmalar, bir bütün olarak nüfusa uygulandığında düşük ekolojik geçerliliğe sahip olabilir. Ekolojik geçerlilik, deneyci yanlılığı, gerçek dünyadaki bir durumun aşırı basitleştirilmesi veya katılımcıların temsili olmayan bir seçimini üreten naif örnekleme stratejileri ile tehdit edilebilir. Ayrıca bkz. geçerlilik. [Martin T. Orne tarafından Egon Brunswik’in çalışmaları temelinde tanımlanmıştır]
2. Algılamada, bir proksimal uyaranın (yani reseptöre etki ettiği gibi uyaranın) distal uyaranla (yani fiziksel ortamdaki gerçek uyaranla) kovaryasyon derecesi. [Egon Brunswik tarafından kaynaklandı]
Psikoloji Sözlüğü 