Psikoloji Sözlüğü

İnsanın içinde yaşadığı gerçek ortamlarda insan gelişiminin seyrini yöneten süreç ve koşullarla ilgili gelişen bir teori ve araştırma organı. Aslında çevre (mikro kadar iç içe geçmiş sistemleri açısından makro) çocuk gelişimi için bir bağlam olarak odaklanmış, bu teori artık biyoekolojik model olarak bilinen, etkilenen, ömrü boyunca birbirini izleyen nesiller boyunca, hem çevre bağlamı ve bireysel biyopsikolojik özelliklerine göre bir süreç olarak, insan gelişiminin daha geniş bir kavram bir ifadedir. Ayrıca bkz. kronosistem; ekosistemik yaklaşım; ekzosistem; makrosistem; mezosistem. [başlangıçta Urie Bronfenbrenner tarafından kavramsallaştırıldı]