Easterbrook Hypothesis / Easterbrook Hipotezi

Katılan ipuçlarının aralığının uyarılma derecesi ile ters ilişkili olduğu hipotezi; yani, artan uyarılma durumunda, dikkat daralır ve daha az çevresel uyarana odaklanır. Hipotez, uyarılma ve performans arasındaki ilişkiyi tanımlayan Yerkes–Dodson yasasının bir açıklaması olarak önerildi. [1959’da 20. yüzyıl Kanadalı psikolog J. A. Easterbrook tarafından önerildi]