1. Danışanların çocukluklarından kalma “karar anlarını” (örneğin, “Sen olma”, “Hissetme” gibi içselleştirilmiş ebeveyn buyrukları) yeniden deneyimlemelerine ve bunları geliştirmek amacıyla yeniden gözden geçirmelerine ve daha olumlu öz değerlendirmeler geliştirmelerine olanak tanıyan, transaksiyonel analizde kullanılan bir tekniktir.
