Psikoloji Sözlüğü

1. (sembol: dB)Akustik veya elektrik gücü (yoğunluk) oranını ifade etmek için kullanılan logaritmik bir birim. 1 bel’lik bir artış, yoğunlukta 10 katlık bir artıştır; bir desibel, bir bel’in onda biridir ve kısmen yoğunluktaki 1 dB’lik bir değişikliğin (yaklaşık olarak ve laboratuvar koşulları altında) saptanabilir olması nedeniyle daha yaygın olarak kullanılan birimdir. Ses yoğunluğu (yoğunluk oranının payı) veya ses seviyesi genellikle desibel ses basıncı seviyesi (dB SPL) olarak belirtilir. dB SPL için referans yoğunluğu (yoğunluk oranının paydası) 10–12W/m2’dir ve 20 μPa (mikropaskal) ses basıncına karşılık gelir. Referans yoğunluğunda sunulan bir ses, 0 dB SPL seviyesine sahiptir ve 1 kHz ton için mutlak eşiğe yakındır. Genellikle SPL atlanır, ancak bağlamdan ima edilir: “60 dB ses” genellikle 60 dB SPL anlamına gelir. Desibel, logaritmik bir ölçü olduğu için çok fazla kafa karışıklığına neden oldu. Örneğin, desibel eklemez: İki alakasız 60 dB SPL sesi aynı anda çalındığında 120 dB SPL sesi değil 63 dB SPL sesi üretir.