Psikoloji Sözlüğü

1. Kişinin kendi anıları ve ölüm düşünceleri de dahil olmak üzere, ölümlülüğü hatırlatan şeylerin uyandırdığı duygusal sıkıntı ve güvensizlik (ayrıca bkz. ontolojik yüzleşme). Klasik psikanalitik teori, bilinçaltının kendi ölümüne inanamayacağını, bu nedenle tanatofobinin daha derin bir korku için bir kılık olduğunu ileri sürdü. Varoluşçular daha sonra, genellikle kılık değiştirmiş olsa da, ölüm kaygısının tüm korkuların kökeninde olduğunu öne sürdüler. Öz-bildirim ölçeklerini kullanan bir yığın araştırma (Bkz. ölüm kaygısı ölçekleri), çoğu insanın düşük ila orta düzeyde ölüm kaygısı olduğunu göstermektedir. Ayrıca bkz. kenar teorisi; korku yönetimi teorisi.